
Уладзімір Ігнатавіч Кітаеўскі нарадзіўся 3 чэрвеня (па нов. стылі 16.06) 1896 года ў вёсцы Стаўпы Кобрынскага павету (цяпер Жабінкаўскі раён). Бацькі – Ігнат Іванавіч Кітаеўскі, унтэр-афіцэр, і Ганна Васільеўна Кескевіч, дачка пісара, – родам з Камянца. Маці была адукаванай жанчынай, валодала французскай мовай. У сям’і было трое сыноў: Хфедар, Пётр і малодшы Уладзімір.
Атрымаўшы першапачатковую адукацыю дома, Уладзімір прадоўжыў вучобу ў Брэст-Літоўскай мужчынскай гімназіі.
У 1915 годзе ён быў прызваны ў царскую армію і апынуўся на фронце, дзе атрымаў чын афіцэра 17-га Фінляндскага палка. Двойчы быў цяжка паранены. У грамадзянскую вайну служыў у Чырвонай Арміі.
Пад час Першай сусветнай вайны сям’я Кітаеўскага эвакуіравалася ў Хэрсонскую губерню, дзе памёр ад грыпу і пахаваны бацька Уладзіміра. Пасля сур'ёзнага ранення ў правую руку па асабістай просьбе Кітаеўскі быў накіраваны на службу санітарам у бальніцу г. Хэрсона, каб быць побач з маці.
Калі пасля заканчэння вайны бежанцам дазволілі вярнуцца на радзіму, Кітаеўскія пераехалі ў родныя мясціны, але ад былой сядзібы засталося толькі папялішча. Памянялася і ўлада – тэрыторыя апынулася пад Польшчай. Уладзімір ўладкаваўся працаваць на чыгунку і ўзяў крэдыт на будаўніцтва новага дома.
У Херсоне ў Уладзіміра засталася каханая дзяўчына, і ён вырашае нелегальна перайсці мяжу і дабрацца да яе. Яго затрымалі і абавязалі кожны дзень на працягу года адзначацца ў гміне.
У 1930 годзе Уладзімір Кітаеўскі ўзяў шлюб з Юліяй Мендзяльчук з суседняга сяла. У 1932 годзе ў сям'і нарадзілася дачка Галіна, а ў 1936 годзе – сын Вячаслаў.
Жылі спачатку ў Стаўпах, а ў 1938 годзе пераехалі ў Тэўлі, дзе Уладзіміра Ігнатавіча выбралі войтам гміны. Аднак неўзабаве ён быў звольнены з гэтай пасады за прывілеі сялянам, дазвол адкрыць для дзяцей украінскую школу, напісанне вершаў на ўкраінскай мове.
З прыходам савецкай улады ў 1939 годзе Кітаеўскі ўзначаліў сельсавет, але прабыў на гэтай пасадзе нядоўга – папрасіў адстаўку. Скончыўшы месячныя настаўніцкія курсы, працаваў у школе ў вёсцы Свішчы Жабінкаўскага раёна, куды пераехаў з сям'ёй. Настаўнічаць доўга не прыйшлося – па даносу, што быў войтам пры польскай уладзе, зноў быў звольнены з працы.
У канцы саракавога года Уладзімір Кітаеўскі моцна прастудзіўся падчас адной з веласіпедных паездак у Кобрын на сустрэчу з дзеячамі ўкраінскага грамадства “Просвіта” і захварэў. Памёр ён у ноч на 1 студзеня 1941 года ва ўзросце 44 гадоў. Пахаваны па месцы апошняга пражывання ў вёсцы Тэўлі Кобрынскага раёна.
Вершы Уладзімір Кітаеўскі пісаў усё сваё жыццё, чытаў іх знаёмым і блізкім, родным прысвячаў акравершы. У яго паэзіі прасочваецца спачуванне да вясковага народу і яго цяжкай працы, любоў да роднай зямлі. Пісаў ён і лірычныя вершы, прысвечаныя жонцы і дачцы, а таксама вершы рэлігійнай тэматыкі. Пры польскай уладзе Кітаеўскі друкаваўся ў львоўскім часопісе «Вікна», таму што ў большасці пісаў па-ўкраінску, пры савецкай – дасылаў у Мінск вершы на рускай мове, падаў заяву ў Саюз пісьменнікаў БССР. Толькі пасля смерці паэта сям’я атрымала афіцыйную паперу, у якой паведамлялася, што ён прыняты ў Саюз пісьменнікаў.
Мала што ўцалела з творчай спадчыны Уладзіміра Кітаеўскага. У час Вялікай Айчыннай вайны жонка паэта, усё створанае ім, закапала ў зямлю, каб зберагчы. Многае загінула, а тое, што засталося, захоўваецца ў Кіеўскім Цэнтральным дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва Украіны.
Грамадска-палітычнае выданне г. Бярозы “Бярозавы венік” у 2010 годзе прысвяціў спэцвыпуск жыццю і творчасці паэта.
У 2012 годзе ў Драгобычы (Львоўская вобл., Украіна) выдадзены зборнік вершаў Уладзіміра Кітаеўскага “Минуле згадаймо”.
У Брэсце ў 2015 годзе, дзякуючы намаганням унучкі паэта Аліны Мідушэўскай, надрукаваны новы зборнік “Стаўпы”, які ўвайшлі ўсе вядомыя на гэты час вершы Кітаеўскага на расійскай і украінскіх мовах.
Уладзімір Кітаеўскі вялікай славутасцю стаць не паспеў, ён амаль невядомы, але чытаючы яго паэтычныя радкі, з задавальненнем адкрываеш для сябе паэта-земляка.
Смотрите нас на YouTube
Ленинская сельская библиотека
Сахарозаводская городская библиотека
Жабинковская детская библиотека
Жабинковская районная библиотека
Ракитницкая сельская библиотека
Ленинская сельская библиотека
Сахарозаводская городская библиотека
Центральная районная библиотека
Жабинка читающая
Читайте нас в Telegram